Dit boek gaat vooral over Mark en Jasmijn.
Er iets namelijk iets geks aan de hand met de vader van Mark... Zal hij weer opnieuw verliefd zijn? Maar toch niet op... Nee! (Daar kom je achter als je het boek leest!) Mark ziet het met zijn eigen ogen en is diep in shock, kan hij daar ooit aan wennen? Dan is er Jasmijn, die wil graag naar het sport internaat, ze is super goed in turnen! Maar haar ouders hebben een andere toekomst voor haar in gedachten... Ze maakt samen met Mark een plan, maar dat plan kan ook alles verpesten... Dan komt er ook nog een confetti conflict, waarin Harde Henkie betrokken wordt, en die doet zijn naam eer aan... Lees het allemaal, het is een dun boekje, 96 blz! Waardering: 7,4 xx Amber
0 Reacties
Waarom doet Floor zoveel moeite om mij tegen te houden? Ik ben toch geen type als zij? Zij kan vast veel betere vriendinnen krijgen. Ik ben een skater, zij een huppelkut. Ik ben de dreadlocks, zij de lippenstift. Zeer tegen haar zin gaat Sofie met haar ouders mee op vakantie naar Frankrijk. Nu kan ze haar geheime vriend Tygo drie weken lang niet zien. Sofie voelt zich alleen en ellendig tussen de mooie meiden die daar rondlopen. Maar tot haar stomme verbazing heeft Floor, type fotomodel, ook nog hersens in haar hoofd en worden ze beste vriendinnen. Na de vakantie mailt Sofie Floor over het pesten in haar nieuwe klas en de problemen met Tygo. Floor weet altijd raad. Maar kan Sofie Floor ook helpen met haar eetprobleem? Dit is het 1e deel van een hele spannende serie, waarvan ik alle boeken al gelezen heb, echt een aanrader!
xx Elisabeth De serie geschreven door Francine Oomen. Ik vond het een geweldige serie, ik heb alle boeken gelezen. (Er zijn er 13 nu een extra boek vooral voor oudere lezers. Ook een boek van wat er geboorde voor het eerste boek, hoe de scheiding van haar ouders ging...)
Ik vond de boeken heel mooi om te lezen om dat je Rosa volgt in haar puberteit, dus je ziet wat er allemaal mismaakt, ze maakt vrienden, krijgt haar eerste vriendje, verhuisd, wordt gepest... En dat wordt allemaal heel duidelijk beschreven. Maar het leuke is, je ziet alleen Rosa's problemen... Ze mailt namelijk met Jonas, en later ook Esther. Jonas komt er bijvoorbeeld achter dat hij op jongens valt, en daar lees je ook uitgebreid over! Zeker een aanrader! Beoordeling: 8.7 xx Amber Amber en ik zijn natuurlijk echte boekenwurmen, maar dat niet alleen! Beide hebben we ook echt gevoel voor schrijven... Als jullie willen kunnen we soms stukjes van onze verhalen op ons blog zetten! Ik zal wel beginnen:
1.typische maandag Opstaan Emily, je moet naar school! Ja, ja, ik kom al! roep ik. Het is weer een typische maandag, altijd weer hetzelfde! Ik stap als een zombie uit bed, met m`n ogen nog dicht. Niets vermoedend als een blinde, tastend in het duister, opzoek naar de licht knop, struikel ik over mijn rondslingerende rolschaats en ga vol onderuit. Nu lig ik op mijn rug te denken dat ik die rolschaatsen maar eens moet opruimen en waarom ik er elke maandag opnieuw over struikel. Langzaam krabbel ik overeind en wrijf over mijn pijnlijke rug. Voorzichtig open ik mijn ogen en zie, wat ik elke morgen zie, een kamer vol met rotzooi: rolschaatsen, overal op de grond kleren, boeken en nog veel meer rommel. Het enige schone plekje in mijn kamer is mijn kastje boven mij bureau, daar staan allemaal verschillende foto`s van mij en mijn familie en vrienden. Maar dat is eigenlijk alleen maar versiering voor dat wat midden tussen al die foto`s staat, een juwelenkistje met daarin maar één ketting. Het is een gouden ketting met een nogal groot hart eraan. Ik heb die ketting een jaar geleden gekregen van mijn moeder, ze had hem altijd al, maar ik mocht er nooit aan zitten, mijn moeder zei altijd tegen mij dat ik hem pas kreeg als ik oud genoeg was. Er iets speciaals aan dat ding! Toen mijn moeder hem eindelijk aan me gaf, zei ze dat ik dat ding nooit, wat er ook zou gebeuren, af mocht staan en dat ik er heel voorzichtig mee moest zijn. Dat was een raar moment, want mijn moeder had mij tot dan toe met alles vertrouwd, ik ben weliswaar onhandig, maar wel altijd heel voorzichtig. Ik pak mijn haarborstel en probeer mijn ontembare haarbos zo ver als mogelijk te ontklitten. Ondanks die ontembaarheid en het feit dat ze altijd statisch zijn, vind ik mijn haren een van mijn weinige pluspuntjes. Mijn haar is donker bruin met een lichte slag. Een ander pluspuntje zijn mijn ogen, ik heb amandel vormige donkerbruine ogen. Voorbeelden van mijn super vele minpunten zijn: Ik heb een platte neus en flaporen (die ook weer schuil gaan achter mij haarbos.) Emily, je komt te laat voor school! roept mijn moeder van beneden. Snel kleed ik me aan, prop een boterham met pindakaas in mijn mond en duw mijn fiets naar de voordeur en zet hem op zijn standaard. Ik bind mijn rugzak op de bagagedrager en haast me de trap op om mijn tanden te poetsen. Twee minuten later geef ik mijn moeder en mijn broertje een zoen en spring ik op mijn fiets om net als elke maandag, naar mijn school te fietsen. Op school aangekomen wachten mijn vrienden mij al op in het fietsenhok. Hey Em, hoe gaat `t ermee? schreeuwt Amy tegen de wind in. Gaat wel, antwoord ik. Heb jij weer eens last van een ochtend humeur? lacht Alexa. Nee, antwoord ik licht geïrriteerd. Negeer haar, volgens mij heeft ze zelf last van een ochtend humeur! zegt Spencer. Spencer probeert het liefst om ruzies te voorkomen, zij houdt ons bij elkaar en is onze goede invloed. Met z`n vieren lopen we het fietsenhok uit, op weg naar de ingang worden we bijna aangereden door een meisje dat amper iets kan zien, omdat haar lange bruine haren voor haar gezicht hangen. Goeiemorgen Roos! roep ik. Oh, meiden, wacht op mij! Rosa leunt haar fiets tegen de muur van het fietsenhok, pakt haar tas en komt renend op ons af. Nou, nu is de club weer compleet! lacht Alexa. Met onze haren wapperend in de wind lopen we naar de ingang. Eenmaal binnen, lopen we naar onze kluisjes, ik ram mijn sleutel in het slot en moet een paar keer beuken op het deurtje voordat hij open gaat. Ik gooi mijn spullen in mijn kluisje en stop de sleutel weer in mijn tas. Terwijl ik op de andere meiden wacht, grijpt iemand mij van achteren bij mijn schouders. Ik gil het uit! Rustig maar, ik ben het gek! Ik draai me om en kijk recht in de mooie blauwe ogen van Lucas. Ik ben al sinds de eerste schoolweek verliefd op hem, maar dat heb ik hem natuurlijk nooit verteld. Hij is lief, hij heeft zwarte haren en kan heel goed voetballen. Niet echt populair in de klas, maar hij is mijn beste vriend. Hij heeft altijd ruzie met Alexa en Rosa, dus meestal zien we elkaar na school in het fietsenhok, als mij vriendinnen al weg zijn. Wat doe jij hier? vraag ik. Uuh, nou, ik zit hier misschien op school? antwoord Lucas grijnzend. Ja, maar wat doe jij bij mijn kluisje? vraag ik koppig. Nou, misschien wilde ik tegen mijn vriendin goeiemorgen zeggen? antwoord hij. Welke vriendin? vraag ik. Nou, ik heb een vriendin die Emily heet, heb je die misschien ergens gezien? We moeten allebei lachen. Op dat moment komt Rosa de hoek om. Emily, wat doet die sukkel hier? Hij is geen sukkel. zeg ik met op elkaar geklemde kaken. Lucas fluistert in mijn oor: Na school, oké? En loopt dan zwijgend weg. Nou, heel erg bedankt hoor, dat jij jezelf mijn vriendin kunt noemen! Je weet toch dat ik hem aardig vind?! roep ik woedend. Ja, dat weet ik, maar je moet ook denken aan wat er gebeurd is. Je kunt het verleden niet zomaar negeren! roept ze verdedigend. Ik kijk haar boos aan. En bij het zien van mijn blik mompelt ze: Sorry, het was niet mijn bedoeling om gemeen te zijn. Ja, het spijt mij ook…. Wat is hier aan de hand? Ik hoorde iemand schreeuwen. zegt Spencer die net om de hoek komt lopen. Jullie zijn toch niet aan het ruzie maken, of wel? zegt Spencer beschuldigend. Nee, hoor alles is prima hier! antwoord Rosa snel. Samen lopen we de aula in en gaan aan onze vaste tafel zitten. Hebben jullie gisteren ook het nieuws gehoord? vraagt Alexa. Nee, hoezo? vraag ik nieuwsgierig. Er is gisteren een meisje verdwenen. Ze ging wandelen in het bos met haar hond en is nooit terug gekomen. verteld Amy. Hebben ze ook gezegd hoe ze heet? Het meisje. vraag ik. Nee, geen naam, geen adres, niks. Alleen dat ze bij ons op school zit. antwoord Spencer. Nou, dan gaan wij uitzoeken wie het is! zegt Alexa enthousiast. Goed, na schooltijd bij de kluisjes? vraagt Rosa. Oké, antwoord de rest. Maar ik bedenk mij plotseling dat ik na school met Lucas had afgesproken in het fietsenhok. Uuh, ik kan niet, te veel huiswerk! zeg ik snel. Nee, nee, nee, jij loopt nu niet nog eens weg! Jij gaat met ons mee, je weet toch wel wat er de vorige keer is gebeurd toen je ons alleen liet? fluistert Alexa. Ik schrok, want tot vandaag, heeft niemand er over durven praten. Het is een lang verhaal. Het is al weer een jaar geleden. Vorig jaar, was ons eerste jaar op de middelbare school. Aan het einde van het jaar organiseerde de school een grote afsluitings-disco. We gingen met z`n vijven als groepje naar de disco, echt alles was perfect, het zou een heerlijke avond moeten worden. Maar dat werd het niet. In het begin wel, de muziek draaide en iedereen had het naar z`n zin. We hadden ons voorgenomen om de hele avond op de dansvloer te blijven, maar daar kwam niks van in. Halverwege de avond haalde Lucas mij zonder dat de meiden het merkten van de dansvloer af. Kom, we gaan even wat drinken! zei hij. Toen we bij de kantine stonden haalden we allebei wat te drinken en Lucas wilde mij net iets gaan vragen toen ik opeens heel licht in mijn hoofd werd. Ik werd duizelig en viel op de grond, de rest van de avond kan ik mij niet meer herinneren. Toen ik weer bijkwam lag ik in het ziekenhuis en stond er politie aan mijn bed. Zij vertelden mij dat iemand een soort van ‘slaapdrugs’ in mijn cola had gedaan. Ze hebben nooit een dader kunnen vinden, maar mijn vriendinnen wisten zeker wie het gedaan had: Lucas. Ik geloofde ze niet en dat doe ik nu nog steeds niet. Lucas is toen zo snel als hij kon naar het ziekenhuis gegaan en heeft mij toen bezocht. Ik heb met hem gepraat en hij heeft mij verteld hoe alles is gegaan nadat ik, nou ja, viel. Ik weet zeker dat hij niks heeft gedaan. Maar mijn vriendinnen geloven hem nog steeds niet en hebben daarom nu nog steeds ruzie met hem. TRRRRRRRRRRRRRING!!! De bel gaat. Kom meiden, we moeten naar de les. Het verhaal gaat nog verder, maar dat is voor een andere keer! Ik heb nog geen titel voor het verhaal, dus als iemand een idee heeft, laat het maar horen in de reacties! En ik hoor ook graag wat jullie ervan vonden! Het verhaal begint wanneer Silas Heap een op midwinternacht een bundeltje vindt in de sneeuw. Er zit een meisje in. Silas en zijn vrouw Sarah nemen het meisje op in hun gezin en noemen haar Jenna. (Dat heeft de Buitengewone Tovenares Marcia Overstrand gevraagd aan Silas.) Diezelfde nacht wordt hun zevende kind Septimus Heap vermist
10 jaar later. Opeens komt alles over Jenna terug naar boven. Marcia wordt gewaarschuwd door de geest van Alther Mella, de vorige Buitengewone Tovenaar, die 10 jaar geleden is vermoord. Zij gaat naar de Heaps, waar ze Jenna vertelt dat zij de Prinses van de Burcht is, en haar moeder net als Alther 10 jaar geleden vermoord is door een Sluipmoordenares. Zij neemt Jenna mee naar de Tovenaarstoren, waar ze een ingesneeuwde wacht vinden. Die nemen ze mee naar binnen, en het enige wat die jongen dan zegt, is dat hij 'Jongen 412' (spreek uit vier-één-twee) heet en bij het Jonge Leger is, een leger opgesteld door DomDaniël, diegene die Alther en Jenna's moeder liet vermoorden. Vanaf dan zegt hij geen woord meer. Dan moeten Marcia, Jenna, Jongen 412, Silas en Nicko Heap vluchten voor de handlangers van DomDaniël. Ze besluiten naar Tante Zelda te gaan, de Witte Heks, die in de Moerassen van Moerrem woont, op Draggeneiland. Daar zijn ze veilig. Jenna, Nicko en Jongen 412 gaan dan over Draggeneiland wandelen, waar 412 een 'Magieke ring' vindt. Silas keert terug naar de Burcht, wanneer hij zijn vrouw bericht gaat geven. Hij komt echter niet terug. Marcia, die iets nodig had, gaat ook terug naar de Burcht, maar komt in handen van DomDaniël, de Buitengewone Tovenaar van vóór Alther. Jenna, Nicko, 412 en tante Zelda zitten ondertussen vast op Draggeneiland. Ze weten dat DomDaniël aan de Rivier op hen zit te wachten op zijn boot, De Wreker. Ze horen dat Marcia aan boort is, en besluiten haar te redden (ondertussen is Jongen 412 begonnen met spreken). Dankzij een Onzichtbaarheidsspreuk die ze nog van Marcia hebben geleerd, komen ze erachter dat de Buitengewone Tovenares wel degelijk aan boord is. Dan komen ze erachter dat er in de geheime gang achter tante Zelda's kast een speciale boot ligt, de Drakenboot. Hij behoorde toe aan Hotep-Ra, de eerste Buitengewone Tovenaar. Jenna komt erachter dat ze, doordat ze Prinses is, met haar gedachten met de draak kan communiceren. Jongen 412 kan de Drakenboot besturen, en communiceren met haar doordat hij in haar ogen kan lezen wat ze wil zeggen. Met behulp van de Drakenboot redden ze Marcia uit DomDaniëls handen. Marcia vraagt 412 later of hij haar Leerling wil worden, wat jongen 412 echter niet wil accepteren, omdat hij denkt dat de ring wel Magiek is, maar hij niet. Na nog een aanval van DomDaniël afgeslagen te hebben (en DomDaniël vermoord te hebben), vraagt ze het nog een keer. Dan zegt Jongen 412 wel ja. Iedere Buitengewone Tovenaars-Leerling mag iets vragen wat hij wil, en jongen 412 wil weten wie hij is. Dankzij tante Zelda is dat mogelijk, als ze in de eendenvijver kijken. Dan komen ze erachter dat jongen 412 eigenlijk Septimus Heap is, die iedereen al 10 jaar dood waande. Septimus en Jenna komen er dan achter dat ze zoiets als een 'aangenomen tweeling' zijn: ze zijn beiden 10 jaar geleden op midwinternacht geboren. Dit boek heb ik zelf al gelezen en ik kan het aanraden aan alle harry potter fans! xx Elisabeth Dit boek gaat over 4 vriendinnen, die samen op vakantie zijn in Kroatië. 's Avonds feesten ze in de discotheek, maar dan komt een van de meisjes niet meer thuis. Eva... Kathinka begint zich zorgen te maken, omdat Eva ook de 24 uur daarna nog spoorloos verdwenen is... De politie wordt ingeschakeld en je leest in het boek ook wat Eva meemaakt, wat ze denkt... en, of ze ontsnapt...
Lees het boek, het is zeker een aanrader! Mijn beoordeling: 8.0 XX Amber Ik en Elisabeth houden van lezen, we proberen daarom ook allebei zoveel mogelijk te lezen. Helaas hebben we het vaak druk met school etc...
Toch zijn er heel veel leuke boeken die we graag met jullie willen delen! Dus hou deze pagina in de gaten als je benieuwd bent! xx Amber |
AuteurElisabeth en Amber, twee echte boekenwurmen! ArchievenCategorieën |